Zorgen energiekosten industrie op netvlies politiek
Concrete maatregelen Economische Zaken en Klimaat (EZK) nog niet in beeld
Tweede kamerlid Eerdmans (JA21) heeft de Minister voor Klimaat en Energie Jetten vragen gesteld over de zorgen van de energie-intensieve industrie m.b.t. het volstrekt uit de hand lopen van de tarieven voor toegang tot elektriciteitsnetten. De minister herkent de signalen en erkent de zorgen. Vraag is welke maatregelen de minister nu zelf concreet kan nemen.
Zorgen
De energie-intensieve industrie wordt de laatste maanden geconfronteerd met een ongekende stijging van de elektriciteitskosten. Naast de leveringskosten (commodity) gaat het hierbij om de transportkosten (nettarieven), belastingen en heffingen. Het speelveld met concurrenten in de ons omringende landen wordt steeds ongelijker, ook al doordat het Nederlandse kabinet eenzijdig een aantal compensatieregelingen heeft geschrapt, zoals de Indirecte Kostencompensatie (IKC) en de Volume Correctie regeling (VCR). Regelingen die in onder meer Duitsland en Frankrijk gecontinueerd worden. De lasten zijn voor Nederlandse bedrijven minstens 8 keer hoger dan elders, waardoor produceren in Nederland steeds minder aantrekkelijk is en de productie in een aantal gevallen tijdelijk is teruggeschroefd of zelfs gestopt.
Maatregelen
Algemeen directeur Hans Grünfeld van VEMW: "Het is goed dat minister Jetten (Klimaat en Energie) onze oproep m.b.t. de energie-intensieve industrie serieus neemt. Hij herkent de signalen m.b.t. een ongelijk speelveld en geeft terecht aan in gesprek te zijn met de industrie. En toch gaat zijn reactie voorbij de noodkreet, de ‘sense of urgency’. De commodityprijzen in Nederland en de ons omringende landen zijn door een marktkoppelingsmechanisme geharmoniseerd. Daar zit niet veel verschil in. Maar het zijn de daarop aansluitende kosten voor elektriciteitsnetwerken, belastingen en heffingen en subsidiemechanismen die zorgen voor een ongelijk speelveld. Het is goed vast te stellen dat de minister daarover overleg pleegt en gaat plegen met zijn collega’s in de buurlanden, maar we weten ook dat dit soort processen heel veel tijd kosten, en dan gaat het al gauw over één tot enkele jaren. En het is precies in die tijdspanne dat het kan gebeuren dat Nederlandse bedrijven de transitie niet blijken te kunnen gaan doormaken. Het is dan ook noodzakelijk dat er op korte termijn actie wordt ondernomen. Wij voelen ons gesteund door de betrokkenheid van de Kamer hierbij. Het is wel zaak dat die betrokkenheid zich nu richt op maatregelen die de minister concreet zelf kan nemen."
Bron: Kamervraag 1142