ACM publiceert ontwerpbesluit aanpassingen congestiemanagement
Doel: meer duidelijkheid en mogelijkheden voor congestiemanagement
Op 25 mei 2022 is het codebesluit congestiemanagement door de ACM gepubliceerd. Dit besluit had als doel om de regels en richtlijnen rondom congestiemanagement te verduidelijken en te codificeren in de Netcode Elektriciteit. Op 25 september 2023 heeft ACM - na evaluatie - een nieuw ontwerpbesluit gepubliceerd ter actualisatie van het huidige besluit. Naast het corrigeren van enkele verschrijvingen worden vier onderwerpen herzien: de definitie van regelbaar vermogen en de technische grens, de termijn voor publicatie van congestierapporten, de mogelijkheden voor het afsluiten van een zogenaamde groeps-capaciteitsbeperkingscontracten (gCBC) en de voorschriften van congestierapporten.
Definitie regelbaar vermogen en technische grens
In de huidige definitie van regelbaar vermogen wordt verwezen naar het kunnen reageren op een elektronisch sturingssignaal, de Real Time Interface (RTI). Dit is voor invoeding een beperkende definitie aangezien deze nog niet actief is en veel vermogen dat ingezet kan worden voor congestiemanagement niet als ‘regelbaar’ bestempeld kan worden. Dit wordt aangepast naar een definitie die losstaat van de RTI.
Ook de technische ondergrens wordt aangepast. Omdat door de wijziging in de definitie van regelbaar vermogen meer vermogen beschikbaar komt voor congestiemanagement voor invoeding wordt de minimale technische grens verlaagd van 110 naar 100 procent van de aanwezige transportcapaciteit.
Termijn publicatie congestierapporten
Volgens de Netcode Elektriciteit is een netbeheerder verplicht om in een vooraankondiging het congestiegebied publiek te maken wanneer hij een structureel tekort aan transportcapaciteit voorziet. Hierna volgt dat de netbeheerder een congestierapport op moet stellen waaruit blijkt wat de mogelijkheden tot congestiemanagement in het gebied zijn. Hier stond geen maximale termijn voor en in de praktijk kwam het geregeld voor dat het twaalf maanden (!) duurde voordat het rapport gepubliceerd werd.
De ACM stelt de maximale termijn nu vast op 6 maanden. De netbeheerder zal dus binnen 6 maanden na het maken van de vooraankondiging het congestierapport moeten publiceren.
Groeps-CBC
Het afsluiten van een ‘groeps-capaciteitsbeperkingscontract’ (gCBC) was volgens de code al mogelijk voor aangeslotenen met een transportvermogen kleiner dan 1 MW. Een voorwaarde hieraan was dat alle aangeslotenen in de groep dezelfde Balancing Responsible Party (BRP) hebben. Met dit ontwerpbesluit zorgt de ACM ervoor dat ook aangeslotenen met een transportvermogen groter dan 1 MW een groeps-CBC af kunnen sluiten. De partijen groter dan 1 MW hoeven niet dezelfde BRP te hebben. Indien in één groep zowel aangeslotenen met een transportvermogen hoger dat 1 MW en lager dan 1 MW zitten, geldt de verplichting voor dezelfde BRP slechts voor de aangeslotenen onder de 1 MW.
Voorschriften congestierapporten
Ook de voorschriften voor het opstellen van de eerdergenoemde congestierapporten worden aangepast. Zo vraagt de ACM met dit ontwerpbesluit expliciet de netbeheerders te omschrijven hoe ze gebruikmaken van de vrijstelling van de N-1 verplichting, de zogenaamde ‘vluchtstrook’ van het elektriciteitsnet om problemen als uitval op te vangen. Door deze vrijstelling kan deze ‘vluchtstrook’ gebruikt worden om meer capaciteit vrij te maken.
Ook wordt er verduidelijkt wat de netbeheerder precies moet aangeven als het gaat om capaciteit die beschikbaar of juist niet beschikbaar is. Met dit besluit is het nu duidelijk dat een netbeheerder moet aangeven hoeveel vermogen er ingezet zal moeten worden aan congestiemanagement maatregelen.
Verbetering
VEMW juicht toe dat onduidelijkheden opgehelderd en mogelijkheden verbreed worden rondom congestiemanagement. Algemeen Directeur Hans Grünfeld van VEMW: ‘Congestie management is heel belangrijk om op de korte termijn - wanneer nieuwe fysieke transport capaciteit nog niet beschikbaar is - extra capaciteit vrij te spelen voor aangeslotenen die hun aansluiting willen uitbreiden of een nieuwe aansluiting willen hebben. Bijvoorbeeld om hun warmtebehoefte te elektrificeren t.b.v. verduurzaming. VEMW is actief betrokken bij de voorstellen die gericht zijn op capaciteitsallocatie en -verdeling. Juist omdat het een verdelingsvraagstuk en schaarste betreft kijken we daarbij naar de doeltreffendheid en doelmatigheid van een maatregel, de rechtspositie van de aangeslotene en de uitvoerbaarheid.’
Bron: ACM