In dit rapport is de relatie tussen flexibiliteit en nettarieven en de toegevoegde waarde van meer dynamische tarieven voor flexibiliteit onderzocht.
Uit verschillende ervaringen blijkt dat de nettarieven een substantieel deel van de totale uitgaven beslaan die bedrijven moeten maken om flexibeler in de energiemarkt te opereren, zodanig dat dit prohibitief zou kunnen zijn voor de inzet
van deze flexibiliteit. Dit kan vooral een beletsel zijn daar waar bedrijven in willen springen op momenten dat er sprake is van een relatief groot aanbod van (duurzaam opgewekte) elektriciteit en dit willen gebruiken voor hun processen of
verwarming. Dit geldt niet alleen voor de industrie, ook in de glastuinbouw komt dit naar voren. Sommige glastuinders zien de huidige nettarieven bijvoorbeeld als een belemmering om goed te kunnen acteren op de balanceringsmarkt.
Meer dynamische tarifering kan een middel zijn om het energiesysteem efficiënter te maken. Het kan bijvoorbeeld leiden tot uitsparingen van netinvesteringen of een stimulerende werking hebben op het gedrag van aangeslotenen op het net, door benutting van vraagrespons of het gebruik van energieopslag te accommoderen.